Don Žuan beogradski u šumi čudnovatoj je esejistička autobiografija Svetozara Vlajkovića, romansijera, pripovedača, dramskog pisca i pesnika.

Zaposlen kao urednik kulturnih programa Radio Beograda, ovaj pisac je svoj radni vek proveo u kulturnoj sferi, pa pišući o svom iskustvu on neminovno postaje hroničar svoga vremena. Mnoge istaknute javne ličnosti iz sveta nauke, filozofije, politike, koje je pisac upoznao, spomenute su u ovoj knjizi otvoreno, istinito, nezlobivo, sa razumevanjem koje se produbljuje saobrazno težini njegovog životnog iskustva.

Uporedo sa svojim javnim delanjem, pisac vodi buran, intenzivan privatni život u kome mu se događaju razne drame, karakteristične za svakoga ko stremi visokim moralnim ciljevima. Često neshvaćen, nalik na gubitnika, Vlajković istrajava u izgrađivanju sopstvene moralne ličnosti, razobličavajući i sebe i druge.

Don žuan beogradski je naziv jednog njegovog pozorišnog komada u kome pokazuje da je osnovna slabost srpskih intelektualaca čežnja za vlašću i spremnost da se pokore aktuelnim vlastima, da bi na taj način participirali u izvoru moći i postigli varljivu svetsku slavu.

Šuma čudnovata je naziv njegovog prvog romana čija je osnovna tema praštanje, a njegov junak Mansil daleki dvojnik Banovća Strahinje.

Otuda naziv Don Žuan beogradski u šumi čudnovatoj.